جشنواره پاییز هزار رنگ

پاییز هزار رنگ پاییز یا خزان یکی از فصول سال است که این فصل در ایران باستان به نام های «پادیز، پاذیز، خزان» شناخته شده است. پائیز از نظر ستاره شناختی بین دو نقطهٔ اعتدال پاییزی و انقلاب زمستانی قرار دارد و از روز یکم مهر آغاز و تا پایان آذر ادامه می یابد. پاییز فصل زیبایی است که در آن برگ ها زرد و نارنجی شده و باران فراوان می بارد.

به گزارش شهرداران و به نقل از روابط عمومی شهرداری بروجرد جشنواره پاییز برگزار میشود

در ایران قدیم هر روز ماه نام به خصوصی داشت و ایرانیان در طول سال روزهای بسیاری را با آداب و تشریفات فراوان جشن می گرفتند. در پاییز و به ویژه ماه مهر نیز جشن هایی برگزار می شد.

جشن مهرگان یا جشن هخامنشی میتراکانا

جشن مهرگان یکی از کهن ترین جشن های ایرانیان است که در ستایش و نیایش مهر یا میترا برگزار می شود. دلیل برگزاری جشن مهرگان در آغاز مهرماه و نامگذاری نخستین ماه فصل پاییز به نام مهر، در این است که در عصر هخامنشی، آغاز پاییز، آغاز سال نو بوده است و از همین روی نخستین ماه سال را به نام مهر منسوب کرده اند.آغاز پاییز به عنوان آغاز سال نو زراعی در میان کشاورزان رایج بوده است. سال زراعی از اول پاییز آغاز و آخر تابستان دیگر به پایان می رسد.

در میان سفره ی مهرگانی که از پارچه ای ارغوانی رنگ تشکیل شده بود، چند «نبشته ی شادباش» و گل «همیشه شکفته» قرار می دادند. گل همیشه شکفته، گلی بوده است که برای مدت طولانی و گاه تا چندین ماه شکوفا می ماند. اطراف گل همیشه شکفته را با گل های دیگر مانند چند شاخه درخت گز، هووم و… تزئین می کردند. بر این سفره میوه های پاییزی ترجیحا به رنگ سرخ مانند:سنجد، انگور، انار، سیب، به، ترنج، بالنگ، انجیر، بادام، پسته، فندق، گردو، کنار، زالزالک، ازگیل، خرما، و … قرار می دادند.از دیگر وسایلی که بر سفره مهرگان قرار می دادند ، نانی مخصوص تهیه شده از آمیختن آرد هفت نوع غله ی گوناگون بود. در کنار این نان، نوشیدنی از عصاره گیاه «هئومه/ هووم» که با آب یا شیر رقیق شده بود، قرار می دادند.جام آتش یا نونکچه شمع، شکر، شیرینی، خوردنی های محلی و بوی های خوش مانند گلاب از دیگر لوازم سفره ی مهرگان بود. ایرانیان پس از خوردن نان و آشامیدنی به همراه نوازندگان به پایکوبی می پرداختند.