روز درختکاری ، بهانه ای برای آشتی با طبیعت

روز درختکاری

به بهانه روز طبیعت سرمقاله پایگاه خبری شهرداران به قلم دکتر سوگند ربانی اختصاص یافت:

در کشورمان ایران، روز ۱۵ اسفندماه، روز درختکاری نام گرفته است و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درخت و درختکاری برگزار می شود.

اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است و از ۱۵ تا ۲۲ اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشحالی درختان نیز نامید که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامه حیات بشر باید به آنها توجه شود.

چه شد که این روز در تقویم کشورها قرار گرفت؟

نخستین بار در سال ۱۸۷۲ میلادی، فردی به نام جولیوس استرلینگ مورتون (J.Sterling Morton) که در در ایالت نبراسکا در آمریکا زندگی می کرد به فکر این افتاد که روزی را در تقویم به درختکاری و منابع طبیعی اختصاص دهد. در آن زمان تاریخ ۱۰ آوریل به این منظور در نظر گرفته شد و مردم بیش از ۱ میلیون درخت را کاشتند. بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل منتقل شد و از آن به بعد کم کم بقیه کشورها همچون ایران نیز وارد این عرصه شدند و روزی را با عنوان روز درختکاری وارد تقویم شان کردند.

درختان به چه کار ساکنان زمین می آیند؟

درختان یکی از حیاتی ترین نقش ها را در حیات انسان ها و سایر جانداران ایفا می کنند. آنها برای ادامه حیات از دی اکسید کربن استفاده کرده و به این وسیله هوا را پاک می سازند. هر درخت سالانه ۲۲ کیلوگرم دی اکسید کربن جذب و هوای پاک و سالم را به ساکنان زمین اهدا می کند.

بسیاری از پرندگان و جانوران مامن و آشیان خود را در درختان می سازند و از میوه های آن ها برای تغذیه خود استفاده می کنند.

چوب درختان یکی از عناصری است که مورد استفاده انسان قرار می گیرد و با استفاده از آن وسایلی را برای زندگی خود می سازد. البته با همین استفاده، آسیب های زیادی را بر بدنه این منبع ارزشمند وارد می آورد.

این سبز قامتان به هنگام بروز سیل همچون سدی استوار عمل می کنند و جان انسان و سایر ساکنان کره زمین را نجات می دهند. اگر این مخلوقات نباشند فرسایش خاک امان زمین را می بُرد و مشکلاتی جدی را به وجود می آورد.

از همه این اصول علمی که بگذریم، وجود درختان رنگی دیگر را به طبیعت می بخشد و دیدن شان روح مان را تازه می کند که با هیچ حسی قابل مقایسه نیست

دنیایی را بدون درختان تصور کنید

می خواهیم کمی از قوه تخیل تان کمک بگیرید و در ذهن خود دنیایی را بدون درختان تجسم کنید.

زمینی کویرگونه که هیچ سایه ساری برای در امان ماندن از تابش خورشید وجود ندارد.

هوایی که نمی شود در آن نفس کشید و با هر دم گازهایی خطرناک به بدن ما راه پیدا می کنند.

دیگر وسایل چوبی زینت بخش خانه های مان نمی شوند.

مداد یا کاغذی برای تحصیل فرزندان مان وجود ندارد.

در روز درختکاری، همانطور که از نامش پیداست، باید نهالی در زمین کاشته شود. مردم دست به کار می شوند و با به راه انداختن گروه ها و کمپین های ویژه این روز، به کاشت نهال اقدام می کنند. سازمان هایی نظیر منابع طبیعی، شهرداری و … نهال ها و درختچه هایی را به رایگان در اختیار مردم قرار می دهند تا در این حرکت ارزشمند مشارکت داشته باشند.

بسیاری از مردم و حتا هنرمندان و ورزشکاران در اطراف شهرها و پارک های بزرگ گرد هم می آیند تا با دست های شان، قدمی کوچک در راستای سپاس از خدمات طبیعت بردارند. در این میان کمپین های حمایتی از محیط زیست و تشکل های مردمی نیز به منظور جلوگیری از نابودی و از بین رفتن کامل جنگل ها اقداماتی را انجام می دهند تا در این امر مهم شریک شوند.

روز درختکاری آغاز هفته منابع طبیعی را نوید می دهد و بر اهمیت این منابعِ ارزشمند بیش از پیش تاکید می کند. حال بد نیست بیشتر راجع به مفهوم منابع طبیعی بدانیم و در مورد نقش آن در حیات خود اطلاعات بیشتری به دست آوریم.

منابع طبیعی، به کلیه مواد و منابعی اتلاق می شود که به صورت کاملا طبیعی و بدون دخالت انسان به وجود می آیند و از نظر حیاتی به دو دسته تقسیم می شوند:

منابع طبیعی غیرقابل تجدید که مقدار آنها پس از بهره برداری، کاهش می یابد و به صورت اولیه باز نمی گردد مانند معادن و مخازن.

منابع طبیعی تجدید شونده که پس از بهره برداری، در صورت رعایت اصول و مدیریت صحیح، قابلیت تجدید حیات دارند و مجددا شارژ می شوند مانند جنگل ها و مراتع.