به بهانه روز آتش نشان،شغلی سخت و پر خطر

7 مهر روز آتش نشان

به گزارش شهرداران و به قلم سوگند ربانی ۷ مهر روز آتش نشان بر تمام قهرمانان و تلاشگرانِ بی ادعا و گمنام به ویژه دانشجویان محترم رشته امداد و نجات شهری و همچنین کارشناسی فرماندهی عملیات در حریق و حوادث مبارک

آتش نشان یا اطفاء حریق مجموعه اقداماتی است که برای مقابله با آتش بوسیله خاموش کردن، کنترل و یا هدایت آتش‌های ناخواسته انجام می‌گیرد. اهداف آتش نشان حفاظت از سلامت افراد، جلوگیری از آسیب به اموال و حفاظت از محیط زیست است.

نامگذاری روز آتش‌نشانی و ایمنی در ایران

در روز ۷ مهر ۱۳۵۹ وقتی که دشمن بعثی به پالایشگاه آبادان حمله هوایی کرد،  و شهر های اطراف برای مهار به پالایشگاه رفتند که در حین عملیات خاموش کردن آتش، مجدداً هواپیماهای دشمن اقدام به بمباران پالایشگاه می کنند که منجر به شهادت تعداد زیادی از آتش نشانان می شود.

طرح تعیین روز آتش نشانی و ایمنی در سال ۱۳۷۹ توسط ستاد هماهنگی امور کشور پیشنهاد و توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور تائید شد. این روز با هدف ترویج ایمنی و پیشگیری از حوادث در سطح کشور هم چنین یادآوری حماسه آفرینی ها و از خود گذشتگی های آتش نشانان میهن اسلامی در عرصه دفاع مقدس نامگذاری شده است. ایجاد زمینه های مناسب برای آموزش همگانی مردم در جهت پیشگیری از بروز حوادث مختلف و حفاظت از سرمایه های ملی نیز از دیگر اهداف نامگذاری این روز است.

اولین آتش نشانی در ایران

اولین ایستگاه آتش نشانی در شهر تبریز در سال ۱۲۲۱ شمسی ساخته شده است. وجود برج تاریخی آتش نشانی (یانقین) دراین شهر گواهی براین مدعاست. از آنجا که ایجاد و احداث برج اساس و شالوده تشکیلات آتش نشانی در جهان به شمار می آید، بنابراین تاسس اولین اطفائیه درکشور را با توجه به وجود اولین برج  در آن به شهر تبریز نسبت می دهند شب ها بر بالای این برج فردی به نگهبانی مشغول بود. این نگهبان به محض مشاهده آتش یا آثاری از دود و محل حریق را مشخص کرده واطفائیه چی ها را که در زیر برج به حال آماده باش بودند با به صدا درآوردن زنگ برنزی بزرگی که دربالای برج بود با خبر می کرد.

مهم‌ترین وظایف سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی:

– ارتباط و همکاری و هماهنگی و مشورت با مراکز علمی، نظامی، پزشکی و سایر سازمان ها و اشخاص مربوط.
– تعیین صلاحیت فنی و امکانات شرکت‌های خصوصی و دولتی با عنوان‌های مختلف اعم از طرح ایمنی یا شارژ کننده و فروشنده و سازنده ماشین ها، قطعات، ادوات و تجهیزات مختلف مربوط به امور ایمنی و نجات و  در سطح جامعه.
– اشاعه و به کارگیری رشته‌های ورزشی بین کارکنان سازمان مخصوصاً نیروهای عملیات به منظور تقویت و آمادگی جسمانی و بالا بردن روحیه افراد که لازمه این حرفه است.